5 Ağustos 2008 Salı

Çoookkkkkk Çalışmam Lazım Çooookkkkkkk

İstanbul'da arıcılık yapmak için yer problemini çözmek oldukça sıkıntılı bir süreç. En nihayet geçen 2 yılın sonunda bu problemi çözdüm gibi görünüyor. Benim eve yakın bir yerde arılarını kışlatan arıcıların müsadesiyle yeni yerime kavuştum.

Benim arıları koyduğum yer diğer arıcı arkadaşların yaklaşık olarak 25-30 metre arka tarafında.

Bu arada yeni yerle birlikte sevgili doktorumuz Muhteşem Turunç'un hediyesi olan ayakları da kullanma imkanı buldum. Bu tarz sehpa hem kolay hem pratik oldu sanki.

Yeni yer mevki olarak çok güzel. En büyük problemi geçmişte hafriyat alanı olarak kullanıldığı için arazinin aşırı engebeli olması. Özellikle geceleyin bir yerlere takılmadan ve düşmeden yürüyebilmek maharet gerektiriyor.

Kış mevsimi gelinceye kadar buralara el atıp elden geldiğince rahat yürünebilir bir satıh haline getirmem lazım.

İlk iş olarak, kendi arılığımı diğer arkadaşların bulunduğu yere bağlamak için yol düzleme çalışmasına başladım. Benim arıların oraya araç yanaşma imkanı gözükmüyor. Düzgün bir yol yaparsam, taşımak gerektiğinde arıları diğer arılığın oraya taşımak rahat olur diye düşündüm.
Yol işinde epey mesafe aldım sayılır, sanırım önümüzdeki haftasonu ulaşıma açılır. :)